معاشرت با مردم برام سخت شده نه میتونم حرف بزنم نه می تونم حرف نزنم. کاش میشد یسری کارت اسم و ننگ به خودمون وصل کنیم. مثلا من افراطیم، من متعادلم، من خوشبینم، من بدبینم، به من نگید مهربونی، به من نگید زن لطیفه، من فمنیستم، فمینیست نیستم، و هزار تا چیز دیگه حتی مدل من فحش میدم من بد اخلاقم من همیشه این نیستم و ....
تو جریان استادیوم رفتن و بعدش همین. مثلا سوار ون شدیم دم مترو ، دختره با پسری که از کارپینو بود حرف میزد بعد طرف گفت حالا انقدر هم ذوق نداره استادیوم دختره شروع کرد کسشر گفتن که آه و واویلا میدونی من از چند سالگی دلم می خواسته برم من عاشق استقلالم من فلانم یه پیرمردی از یه گوشه ای گفت آخه اونجا فحش زیاده زن موجود لطیفیه، دوباره دختره زن لطیفه من لطیف نیستم من اصلا میرم که فحش بدم!
من مدت هاست موضعم را معلوم کردم که با پیرمرد پیرزنا بحث نکنم، صدا و جملات کلیشه ای سریالی این دو نسل داشت مخم رو می گایید.
بعد رفتیم رسیدیم ، برای تشویق یا هرچی کلی آدم که با تو در خوشحالی حق اومدن به استادیوم شریکن ولی یهو یچیزای دیگه اون وسطا در میاد، مثلا دختره که پا شد بنر دختر آبی گرفت، برای اعتراضش شلوغ شد و مامورهای زن اومدن و وحشی بازی شد هی سعی به جدا کردن و رد کردن دختره انجام شد و فریاد ولش کن ولش کن، چند تا از دخترای توییتر که اومدن با گفت و گوی درست مامور رو بیخیال کنن و دختره رفت بالاتر و صورتشو پرچم کشید و روسریشو عوض کرد که یه وقت نبرنش ولی باقی بازی زهرمار من شد چون هی نگرانش بودم. کلا از این مدل مبارزات خوشم نمیاد. بابا چریکی مگه. بعد یسری احمق از این ماجرا فیلم میگیرن میفرستن به علینژاد احمق ترین. در صورتیکه دختر جون با بنرت داری جماعتی رو که همینطوری تحت فشار موضوعات حکومتی و عقایدی خودشونن رو تحریک میکنی و واکنش اون رفتار که با بنر رو به دوربینا رو صندلیا راه میری همینه که میان بگیرنت بیارنت پایین.
در غیر این مورد اونا هم تمام سعیشون که نمیدونم موافق یا مخالف میلشون بود همین بود که با لبخند و کلمات محترمانه درخواست روسریتو سر کن و اینا داشته باشن. تازه دوستای من خیلی وقتا روسریشون میفتاد و کلاه های تشویقی داشتن کسی هم چیزی نگفت.
من از همه بیشتر دلم می خواد کون لخت برم خیابون ولی از این سیاه نمایی و وحشی کردن هم دیگه و جمله های قلنبه گفتن واقعا لجم میگیره. تو توییتر یچیزایی که تو هم بودی و دیدی رو با زاویه دیدی می نویسن که میگی وااای زن تو چه کثافتی بودیم. چرا جامه ندریدیمو به جای خوشحالی خودمونو نکشتیم؟
از این عجله در بدست آوردن از این فریاد و داد با این همه خشم بدم میاد مخصوصاوقتی رفتاری عجولانه در حق خواهی بقیه رو هم به زحمت زیادی میندازه حال اینکه میتونست آروم تر و با سیاست تر مطالبه بشه.
تو جریان استادیوم رفتن و بعدش همین. مثلا سوار ون شدیم دم مترو ، دختره با پسری که از کارپینو بود حرف میزد بعد طرف گفت حالا انقدر هم ذوق نداره استادیوم دختره شروع کرد کسشر گفتن که آه و واویلا میدونی من از چند سالگی دلم می خواسته برم من عاشق استقلالم من فلانم یه پیرمردی از یه گوشه ای گفت آخه اونجا فحش زیاده زن موجود لطیفیه، دوباره دختره زن لطیفه من لطیف نیستم من اصلا میرم که فحش بدم!
من مدت هاست موضعم را معلوم کردم که با پیرمرد پیرزنا بحث نکنم، صدا و جملات کلیشه ای سریالی این دو نسل داشت مخم رو می گایید.
بعد رفتیم رسیدیم ، برای تشویق یا هرچی کلی آدم که با تو در خوشحالی حق اومدن به استادیوم شریکن ولی یهو یچیزای دیگه اون وسطا در میاد، مثلا دختره که پا شد بنر دختر آبی گرفت، برای اعتراضش شلوغ شد و مامورهای زن اومدن و وحشی بازی شد هی سعی به جدا کردن و رد کردن دختره انجام شد و فریاد ولش کن ولش کن، چند تا از دخترای توییتر که اومدن با گفت و گوی درست مامور رو بیخیال کنن و دختره رفت بالاتر و صورتشو پرچم کشید و روسریشو عوض کرد که یه وقت نبرنش ولی باقی بازی زهرمار من شد چون هی نگرانش بودم. کلا از این مدل مبارزات خوشم نمیاد. بابا چریکی مگه. بعد یسری احمق از این ماجرا فیلم میگیرن میفرستن به علینژاد احمق ترین. در صورتیکه دختر جون با بنرت داری جماعتی رو که همینطوری تحت فشار موضوعات حکومتی و عقایدی خودشونن رو تحریک میکنی و واکنش اون رفتار که با بنر رو به دوربینا رو صندلیا راه میری همینه که میان بگیرنت بیارنت پایین.
در غیر این مورد اونا هم تمام سعیشون که نمیدونم موافق یا مخالف میلشون بود همین بود که با لبخند و کلمات محترمانه درخواست روسریتو سر کن و اینا داشته باشن. تازه دوستای من خیلی وقتا روسریشون میفتاد و کلاه های تشویقی داشتن کسی هم چیزی نگفت.
من از همه بیشتر دلم می خواد کون لخت برم خیابون ولی از این سیاه نمایی و وحشی کردن هم دیگه و جمله های قلنبه گفتن واقعا لجم میگیره. تو توییتر یچیزایی که تو هم بودی و دیدی رو با زاویه دیدی می نویسن که میگی وااای زن تو چه کثافتی بودیم. چرا جامه ندریدیمو به جای خوشحالی خودمونو نکشتیم؟
از این عجله در بدست آوردن از این فریاد و داد با این همه خشم بدم میاد مخصوصاوقتی رفتاری عجولانه در حق خواهی بقیه رو هم به زحمت زیادی میندازه حال اینکه میتونست آروم تر و با سیاست تر مطالبه بشه.
Comments
Post a Comment